14 سپتمبر 2010
سوال 72: پدرم نام پسرم را "الهام" گذاشته است، معناى الهام چه ميباشد؟
جواب 72: " الهام " به معناى تلقين يا القـــــــــــاء يا انداختن خير از جانب الله – عزوجل- در قلب شخص مؤمن ومتقى وپرهيزكار ميباشد، وشباهت زيادى با "رؤياى صالحة" يا "خواب ديدنهاى بهتر " ميباشد.
وفرقى كه ميان الهام وخواب ديدن ميباشد اين است كه "الهام" در بيدارى صورت ميگيرد، اما " رؤيا " يا خواب ديدن تنها در خواب صورت ميگيرد.
وفرق ميان "الهام" و "وحى" اين است كه وحى از طرف الله – عزوجل- وسيله جبريل – علیه السلام - بالاى پيغمبران – علیهم السلام - نازل ميگردد، وبا وفات محمد رسول الله – صلى الله عليه وسلم - خاتم النبيين، ديگر وحى قطع گرديده است، وهركه ادعاى نزول وحى الهى را بالاى خود نمايد، از دائرۀ اسلام خارج ميباشد.
اما الهام قطع نگرديده، واز جانب الله – عزوجل- براى برخى از بندگان گزيده ومختار وى القاء ميگردد، اما هيچگونه حكم شرعى را ثابت نميسازد.........
مثلاً هرگاه شخصى ادعا كند که براى من از طرف الله – عزوجل- الهام گرديد تا فلان شخص را انتخاب كنيد.... يا فلان شخص خوب است يا فلان شخص بد است ...يا چنين وچنان است.... اين سخنان هيچگونه حكم شرعى را ثابت نميسازد ....
برخى از طریقه هاى تصوف در مورد " الهام" نظريات مخالف با قرآن وسنت پيغمبر – صلى الله عليه وسلم - دارند، كه پاسخ اين سؤال جاى صحبت از آن نميباشد، - وإن شاء الله- كه در پاسخ يكى از سؤالها، مفصلاً پيرامون "الهام" از ديدگاه شريعت ناب اسلامى صحبت خواهيم كرد – والله اعلم -.
سوال 93: حكم تراشيدن يا پاكيزه ساختن موهاى اضافى بدن زن ومرد را از ديدگاه اسلام بيان كنيد.
جواب 93: پاكيزه ساختن بدن زن ومرد از موهاى اضافى (العانة )يا (زيرناف) و(الإبط) يا (زير بغل) از سنت فطرى در اسلام بشمار ميرود ورسول لله – صلى الله عليه وسلم – درين مورد ميفرمايد:[ خَمْسٌ مِنْ الْفِطْرَةِ: الِاسْتِحْدَادُ وَالْخِتَانُ وَقَصُّ الشَّارِبِ وَنَتْفُ الْإِبْطِ وَتَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ] رواه البخارى .
= پنج چيزاز فطرت ويا سنت اسلام است: تراشيدن موهاى عورت يا(زيرناف) زن ومرد، وختنه كردن بچه ها، وكوتاه كردن سبيل يا بروت مردها وكندن موهاى (الإبط) يا زير بغل زنها ومردها، وكوتاه كردن ناخن هاى مرد وزن.
وانس – رضى الله عنه – ميگويد: [ وُقِّتَ لَنَا فِي قَصِّ الشَّارِبِ وَتَقْلِيمِ الْأَظْفَارِ وَنَتْفِ الْإِبِطِ وَحَلْقِ الْعَانَةِ أَنْ لَا نَتْرُكَ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ] رواه مسلم.
= رسول الله – صلى الله عليه وسلم – در كوتاه كردن سبيل يا بروت مردها وكوتاه كردن ناخن هاى مرد وزن وكندن موهاى (الإبط) يا زير بغل زنها ومردها، و تراشيدن موهاى عورت يا(زيرناف) زن ومرد، براى ما وقت را تعين نمود كه نبايد از چهل روز تجاوز نمايد.
روى اين اصل تراشيدن يا پاكيزه ساختن موى عورت زنان به عادت ماهانه ارتباطى ندارد، بلكه هدف از آن طهارت ونظافت وپاكيزكى است كه نبايد از چهل روز تجاوز نمايد.
اما صحت وعدم صحت نماز به تراشيدن وعدم تراشيدن آن ارتباط ندارد مشروط بر اينكه در اثنائ غسل جنابت ويا عادت مهانه آب به پوست بدن برسد بدين معنى هر كاه وضوء كامل بودباشد نماز صحت دارد- والله اعلم.
شیخ محمد بن عبد الوهاب:
سوال 94: آرزو دارم تادر باره شيخ محمد بن عبدالوهاب براى ما معلومات ارائه نمائيد ..... وآيا مذهبِ بنام وهابيت وجود دارد ويا خير؟
جواب 94: الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وعلى آله واصحابه ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين ....... اما بعد،،
مذهبِ بنام وهابى يا وهابيت وجود ندارد، بلكه اين ساخته وبافته دشمنان اسلام است تا توانسته باشند تفرقه وجدائى را ميان مسلمانان ايجاد نمايند وعلما را در نظر مردم بدنام جلوه دهند، اين دشمنان اسلام بالاى علماى ربانى ومخلص، مُهر وهابيت مى زنند، تا مردم را از ايشان گريزان سازند وهرگاه از هركدام از آنها پرسيده شود، كه وهابيت يعنى چه؟ آنها در جواب عاجز ميمانند، زيرا آنها اصلاً كذاب ودروغگو هستند، ونميدانندكه آيا وهابيت غذا است يا لباس؟ وآيا حيوان است ويا نبات؟
وقرآن كريم در مورد اين پيروان شيطان وابليس ميگويد: يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ }{الصف8.
يعنى: آنها مىخواهند نور الله – عزوجل - را با دهان خود خاموش كنند ولى الله – عزوجل - جز اين نمىخواهد كه نور خود را كامل كند، هر چند كافران ناخشنود باشند.
اين دشمنان اسلام طى ساليان متمادى در افغانستان طبقه اى علما را در بدترين وضع زندگى قرار دادند، دست شان را به وظيفه جمع كردن دراز كردند لطيفه ها وفكاهى ها بنام ملا ومولوى، در سر زبان همه كس بود گفتند:
" شكــــــــــــــــــم ملا طغار خـــــــــــــدا است هر كه او را سير كرد مرد خدا است "
گفتند: به گپ ملا برو وبه كار ملا نه .......وغيره.
خلاصه تا قدرت داشتند از شأن علما كاستند تا توانسته باشند از راه سركوبى طبقه علماء، اسلام را سركوب بسازند، اما ارادۀ الله – عزوجل - چنين شد كه آنها خود رسوا ونام بد شوند، وبا بد ترين وفجيع ترين شكل هلاک گرديدند كه تا امروز پند وعبرت براى ديگران ميباشند "داود" با فاميلش وسيله شاگردان خودش به آتش كشيده شد، جسد "تركى" با نجاست سوختانده شد و به خاكروبه پرتاب گرديد، جسد "امين" با اعضاى فاميلش به گودالهاى نجاست پرتاب گرديد، "ببرک" با بدترین وضع به هلاك رسيد، "نجيب" در برابر چشم مردم به دار آويخته شد......
امروز بازهم شاگردان ابليس ميخواهند تا علماى راه حق را به القاب همچو: وهابى، سلفى، متشدد، افراطى .... وغيره نام بد سازند.
اما مسلمانان مخلص دسيسه ها وتوطئه هاى دشمنان را درک كرده اند وهرگز گول نيرگهاى دشمنان اسلام را نميخورند.
وگفتيم كه مذهب بنـــــــام وهابى يا وهـــابيت وجود ندارد، اما امام عبــــــــد الوهاب – رحمه الله – يک تن از علماى بزرگوار بود كه تقريبا هفتاد سال قبل در جزيرة العرب يا عربستان سعودى، ظهور كرد، وبر عليه خرافات واعمال شركى همچو بوسيدن كتاره ها ودَر وديوار هاى قبر رسول الله – صلى الله عليه وسلم - وخوردن خاک قبر ها در "بقيع الغرقد" يا قبرستان اصحاب كرام وغيره اعمال مزخرف قد علم نمود، ولواى دعوت بسوى توحيد ويكتا پرستى الله واحد ويگانه را بلند كرد وبفضل الهى جزيرة العرب را از زيارت پرستى وقبر پرستى، پاكيزه ساخت، وهمه را متوجه عبادت الله واحد ويگانه گردانيد.
وشخص محمد بن عبدالوهاب از مذهب امام أحمد بن حنبل پيروى ميكند مگر
در موارد كه نظر امام احمد بن حنبل ضعيف بوده باشد، مذهب را كه دليلقرآن وحديث پيغمبر - صلى الله قوى تر داشته باشد، وبا عليه وسلم - نزديكتر بوده باشد، ترجيح ميدهد.
امامان وپيشوايان ما همچو ابوحنيفه ومالک وشافعى واحمد بن حنبل ..... وغيره همه نور چشمان ما هستند، وما از آراء ونظريات شان پيروى ميكنيم اما آنها معصوم ومقدس نيستند، هرگاه نظر هريک شان با سخن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - مخالف ويا مغاير بوده باشد، سخن پيغمبر - صلى الله عليه وسلم - بالاى همه است، زيرا خود امامان ما كه از آنها نام بردم ميگويند: " حيثمـا وجدتم الحديث فهو مذهبى وارموا رأيى عرض الحائط ".
يعنى: هرگاه حديث را يافتيد كه رأى ونظر من با او مخالف بود، همان حديث رأى ومذهب من است، ونظر مرا به ديوار پرتاب نمائيد.
الله - عزوجل - حافظ تان..........
توسل يا واسطه قرار دادن:
سوال 95: آرزومندم در مورد "توسل" يا واسطه ساختن اشخاص به پيشگاه پروردگار در اثناى دعا كردن، برايم معلومات دهيد.
جواب 95: توسل یا واسطه قرار دادن اشخاص يا اشياء، از ديدگاه عقيدۀ اسلامى داراى سه حكم است:
اول: توسل جائز يا روا: كه به اتفاق فقهاى كرام جائز ميباشد، وآن اينكه شخصى انسان زنده را به پيشگاه پروردگار وسيله قرار ميدهد، وميگويد:
يا رب! اگر اين شخص زنده به پيشگاه تو منزلت ومقام داشته باشد، فلان خواسته مشروع وجائز مرا برآورده گردان.
اين نوع توسل، جائز است مشروط بر اينكه به قدسيت آن شخص عقيده نداشته باشد ....
ودليل درينجا اين است كه وقتى در عهد عمر بن الخطاب – رضى الله عنه – در مدينه منوره خشک سالى اتفاق افتاد، عمر – رضى الله عنه – از مردم خواست تا نماز استسقاء يا (طلب باران) را انجام دهند، ودر پايان نماز از (العباس – رضى الله عنه) خواست تا در پيش روى صف بيايد، وعمر – رضى الله عنه – دست نياز به بارگاه الله – عزوجل – بلند كرد وگفت: الهى! " ما العباس عموى رسول الله – صلى الله عليه وسلم – را وسيله قرار ميدهيم، تا از روى ايشان بالاى ما باران را ارزانى فرمائى ".
عمر – رضى الله عنه – با وجودى كه در كنار قبر رسول الله – صلى الله عليه وسلم – قرار داشت، به قير رسول الله – صلى الله عليه وسلم – توسل نكـــــــرد بلكه العباس – رضى الله عنه – را كه حيات داشت، وسيله داد.
روى اين اصل اصحاب كرام ميكوشيدند تا رسول الله – صلى الله عليه وسلم – براى شان دعا نمايد ....
از جمله توسل جائز، توسل به اسماء الله الحسنى است، مثلاً بگويد: " من به اسمـــــــــاء الله الحسنى مسئلت ميكنم تا فلان خواسته مشروع وجــــــــــــــائز مرا برآورده گردانى......
والله – عزوجل – درين مورد ميفرمايد: { وللهِ الأَسْمَاءُ الحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا} الأعراف:180.
= الله– عزوجل – اسماء الله الحسنى دارد، با اين اسماء الله شما دعا كنيد.
از جمله توسل مشروع وجائز، توسل به اعمال صالح واعمال خير است، مثلاً بگويد: " الهى! به بركت نمازهاى را كه ادا كردم، و يا روزه هاى را كه گرفته ام و يا هر عمل صالح را كه انجام داده ام .... فلان خواسته مشروع وجائز مرا برآورده گردانى......
دوم: توسل ناجائز: اين است كه شخصى انسان مرده را وسيله قرار دهد مثلاً بگويد: " الهى به بركت صاحب اين قبر، ويا به بركت فلان شخص كه وفات كرده است، ويا به بركت فلان مقام ومزار ...... فلان خواسته مشروع وجائز مرا برآورده گردانى، مثلاً مرض مرا شفا بخشى، ويا مشكلات مرا رفع گردانى..
اين نوع توسل جائز نميباشد، زيرا شخص مرده توان خير وشر را براى خود نميداشته باشد، پس چه رسد به اينكه براى ديگران نفع ويا ضرر برساند؟
سوم: توسل مورد اختلاف: اين نوع توسل عبارت از توسل به جاه ومقام ومنزلت انبياء الله – عليهم الصلاة والسلام - از جمله رسول الله – صلى الله عليه وسلم – ميباشد.
مثلاً شخصى بگويد: " به جاه ومقام انبياء ويا به بركت جاه ومقام رسول الله– صلى الله عليه وسلم – مريض مرا شفا بخش ويا مشكل مرا رفع نما ويا برايم اولاد عطا فرما، يا بهشت را نصيب من گردان .........
در اين نوع توسل علماى كرام اختلاف نظر دارند، برخى آنرا جائز ميدانند وبرخى آنرا حرام وناجائز ميشمارند.
ونظر راجح اين است كه توسل به اموات هر كسى بوده باشد، جائز نيست زيرا قرآن كريم به صراحت ميگويد: { وقَالَ رَبُّكُمْ اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِيْنَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرينَ }غافر:60.
= پروردگار شما گفته است: از من دعا كنيد، من دعاى شما را مى پذيرم هر كه از عبادت من سركشى مينمايد، به آتش دوخ بصورت ذلت بار پرتاب ميگردد.
و قرآن كريم ميفرمايد: : { ولا تَدْعُ منْ دُونِ اللهِ مَا لا يَنْفَعُكَ ولاَ يَضُرُّكَ فَإنْ فَعَلْتَ فَإنَّكَ إذًا مٍنَ الظَّالِمِين } يونس:106.
= و جز از الله – عزوجل – از ديگر چيزى كه نه سودى به تو مى رساند و نه زيانى، دعا ومسئلت منما! كه اگر چنين كنى، از ستمكاران خواهى بود.
ورسول الله – صلى الله عليه وسلم – براى ابن عباس – پسر عموى – خود گفت: [ إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلْ اللَّهَ وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ ] الترمذي.
= هرگاه سوال ودعا ميكردى تنها از الله – عزوجل – دعا ومسئلت نما، وهرگاه استعانت وكمك ميخواستى، تنها از الله – عزوجل – استعانت وكمك بجو.
پس براى هر فرد مسلمان سزاوار است تا از آنچه كه قرآن كريم وسنت پيغمبر – صلى الله عليه وسلم – امر كرده پيروى نمايد، واز توسل به جز از اسماء الله وصفات الله – عزوجل – از هر چيز ديگر اجتناب ورزد، واز هرگونه توسل كه
به بدعت بكشاند، ويا به شرك برساند، خود دارى نمايد – والله أعلم.
صدقه وخيرات براى متوفى:
سوال 96: آيا اداى صدقه وخيرات ونماز وحج ...... در بدل اشخاص متوفى جائز است وياخير، ويا ثواب آن براى متوفى ميرسد، ويا خير؟
جواب 96: در مور اينكه ثواب دعا وصدقه براى اشخاص متوفى ومردگان ميرسد، سائر علماى اسلامى اتفاق نظر دارند که این ثواب براى مردگان ميرسد، زيرا احاديث زيادى موجود است كه به صدقه براى ميت ودعاى براى مردگان تشويق نموده است، و از جمله رسول الله – صلى الله عليه وسلم – ميفرمايد: [ إِذَا مَاتَ الْإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثَةٍ إِلَّا مِنْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ أَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ ] مسلم.
= وقتى انسان بميرد، كليه اعمال وى قطع ميگردد، مگر سه عمل وى هنوز ادامه ميداشته باشد: اينكه صدقه جارى از خود بجا گذاشته باشد، واينكه علم نافع ومفيد از خود بجا گذاشته باشدن ويا اينكه فرزند صالح ونيكوكار از خود بجاگذاشته باشد كه در حق وى دعاى خير نمايد.
اما در مورد اينكه آيا ثواب نماز وروزه وحج وتلاوت قرآن كريم براى متوفى ميرسد ويا خير؟ علماى كرام اختلاف نظر دارند:
برخى ها ميگويند: ثواب اين اعمال براى متوفى وشخص مرده نميرسد، زيرا قرآن كريم بصورت قطع ميگويد: { وَأَن لَّيْسَ لِلإِنسَانِ إِلاَّ مَا سَعَى } النجم 39.
يعنى: و اينكه براى انسان بهرۀ جز سعى و كوشش او نيست.
بدين معنى که انسان تنها نتيجه وثمرۀ عمل خود را در مى يابد.
وهمچنان به حديث ديگرى استدلال نموده اند كه رسول الله – صلى الله عليه وسلم – ميفرمايد: [ إِذَا مَاتَ الإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاثَةٍ إِلاَّ مِنْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ أَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ ] مسلم، الترمذي.
يعنى: وقتى انسان مى ميرد تمام اعمال وى قطع ميگردد، مگر از سه چيز: صدقه جاريه، يا علم نافع ويا اولاد صالح " .
اما گروه اكثر علماء ميگويند: ثواب اين اعمال – إن شاءالله – براى متوفى ميرسد، ودرين مورد به احاديث زيادى استدلال ميكنند كه از جمله:
رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ميفرمايد: [ إِنَّ الرَّجُلَ لَتُرْفَعُ دَرَجَتُهُ فِي الْجَنَّةِ فَيَقُولُ أَنَّى هَذَا فَيُقَالُ: بِاسْتِغْفَارِ وَلَدِكَ لَكَ ] ابن ماجة.
يعنى: شخصى در بهشت درجه وى بلند ميگردد، وى ميپرسد كه چگونه اين درجه وى بلنـد شده است؟ در پاسخ وى گفته ميشود: كه اين از دعاى فرزند تو ميباشد ".
وحديث ديگر اينكه شخصى از رسول الله - صلى الله عليه وسلم - پرسيد:
[ ... يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ كَانَ عَلَيْهَا صَوْمُ شَهْرٍ أَفَأَصُومُ عَنْهَا؟ قَالَ: صُومِي عَنْهَا قَالَتْ: إِنَّهَا لَمْ تَحُجَّ قَطُّ أَفَأَحُجُّ عَنْهَا قَالَ: حُجِّي عَنْهَا ] مسلم، الترمذي.
يعنى: بالاى مادرم قضائى يكماه روزه است، آيا در بدل وى روزه بگيرم؟
گفت: آرى در بدل وى روزه بگير، گفت: يا رسول الله! وى هرگز حج نكرده است، آيا در بدل وى حج نمايم؟ گفت: آرى در بدل وى حج نما.
چنانچه كه در مورد صدقه وخيرات ودعا به روح متوفى، رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ميفرمايد: [ إِذَا مَاتَ الإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاثَةٍ إِلاَّ مِنْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ أَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ ] مسلم، الترمذي أبوداود، أحمد.
يعنى: وقتى انسان مى ميرد تمام اعمال وى قطع ميگــــــــــــــــــــــردد، مگر از سه چيز:
صدقه جاريه، يا علم نافع ويا اولاد صالح " .
ودر مورد تلاوت قرآن كريم در بالاى سر متوفى و يا بالاى قبر وى ويا پس از دفن وى در خانه ويا مسجد،به نزد اكثريت فقهاء ثواب آن براى متوفى ميرسد.
ودليل شان حديث رسول الله - صلى الله عليه وسلم - است كه پيشتر ذكر كرديم، [ إِذَا مَاتَ الإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ ...... الحديث ].
اما رأى راجح اين است كه – إن شاء الله – ثواب چيزهاى را كه گفتيم به نفع متوفى ميرسد، مشروط بر اينكه از هر نوع امور بدعى منزه وپاكيزه باشد يعنى در مجالس خاص وجمع شدن مردم در مسجد ويا جاى مخصوص وپس از آن صرف غذا هاى گوناگون وغيره وغيره صورت نگيرد.
چراكه اينگونه مجالس وتجمعات از رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ويا از سلف صالح وأئمه مذاهب روايت نشده است.
ورسول الله - صلى الله عليه وسلم - ميفرمايد: [ مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ فِيهِ فَهُوَ رَدٌّ ] البخارى.
يعنى: هركه در امر ما يعنى در دين ما عمل نو پيدا كه از دين نيست ايجاد مينمايد، آن عمل وى مردود است، يعنى قابل پذيرش نميباشد.
وبه روايت مسلم: [ مَنْ عَمِلَ عَمَلاً لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ ] مسلم.
يعنى: هركه عمل را انجام داد كه ما بدان امر نكرده ايم آن عمل مردود است يعنى قابل پذيرش نميباشد.
پس بنا به رأى راجح فقهاء از امـور ديگرى كه به نفع متوفى خواهد بود:
اشتراک وى در قربانى است، يعنى ورثه وقتى قربانى مينمايند، هر شخص متوفى – همچـــــــــو پدر ويا مادر وغيره - را با خــــــود شريک سازند، زيرا كه رسول الله - صلى الله عليه وسلم - در اثناى ذبح قربانى ميگفت: [ بسم الله: اللَّهمَّ تَقَبَّل من محمد وآل محمد ومن أمَّة محمد ].
يعنى: بسم الله! الهى آنرا از طرف محمد وآل محمد واز طرف امت محمد بپذير – والله أعلم - والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته...
************
0 Kommentare: